Wetenswaardigheden

1. Verslag 2006

Van 10 t/m 18 maart 2006 waren de Mathilde Ezendam en Harold Heering in Egypte: zeer benieuwd uiteraard naar de situatie daar, de voortgang van onze projecten en de resultaten van uw financiële steun! Ze brachten een bezoek aan de projecten van de Stichting en werden geconfronteerd met nog meer armoede en ellende.

a. bezoek aan het tehuis van Mr. Kotb

De kinderen hadden alles feestelijk versierd en waren erg blij met het bezoek uit Enter. Het tehuis ziet er mede door de steun van de Stichting Teje keurig en netjes verzorgd uit. Kotb zorgt goed voor zijn pupillen. Dat is aan alles te merken en te zien. De oudjes in het tehuis kennen de voorzitter nog van de vorige keer en ze wordt dan ook met open armen en een stortvloed aan Arabische woorden ontvangen. Een baby’tje dat een week voor het bezoek te vondeling was gelegd, is door Mr. Kotb opgenomen in het tehuis.

Dit feit benadrukt nog eens het geweldige werk van deze man. Met zijn inzet voor de armsten onder de armen is hij een zegen voor deze sloppenwijk in Cairo. De steun van de Stichting meer dan waard, vinden wij!

Trijntje Kromkamp, onze contactpersoon, geeft een korte beschrijving van de situatie en de gang van zaken in het tehuis

"De economische situatie in Egypte is de laatste jaren slechter geworden en dit is te merken aan het nieuwe aanbod van kinderen in ons huis. De afgelopen maanden hebben we weer 5 nieuwe kinderen verwelkomt. Ondertussen hebben we in een te klein wordende ruimte 40 kinderen! Daarnaast ook nog de 8 bejaarde vrouwtjes. De kinderen zijn verdeeld over 5 slaapkamers en 2 slaapkamers voor de 3 grote kinderen (17-19 jaar). Elke slaapkamer heeft een vaste verzorgster. De bedoeling is voor de kinderen een "groot-gezin" situatie te creëren. Mr. Ktob heeft hierin een centrale en liefdevolle rol; hij is papa voor de kinderen; is elke dag in de kliniek aanwezig. De kinderen kunnen voor al hun verhaaltjes en problemen bij hem terecht. Ze noemen hem ook papa."

De verzorgsters zijn "de moeders". Al naar gelang de band die de kinderen met "de moeder" hebben opgebouwd of al naar gelang de situatie, noemen ze haar mama. In dit alles fungeer ik als de grote zus. In ieder geval elke vrijdag (hun vrije dag) ben ik er van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Met de kinderen spelen, kletsen, gek doen, praten of gewoon even niets. Een luisterend oor zijn of de arm die nodig is... Voor de toch nog jonge “mama’s” probeer ik wat steun te zijn: een uitlaatklep, praatpaal of hulp bij hun toch wel zware taak van kinderen begeleiden naar volwassenheid. Het huis schoonhouden, boodschappen doen en koken, hoort daar ook bij. Voor elk bezoek zal het huis tiptop in orde zijn. Aangezien ik niet als bezoek wordt gezien, wordt er bij mijn komst geen extra actie ondernomen en dat voel ik als een heel grote eer!! Het grote aantal op- groeiende kinderen, in de leeftijd van 0 tot 19 jaar, met een grote groep pubers van 14-15 jaar, noodzaakt ons om na te denken over hoe we de beperkte ruimte die we hebben in ons huis zo goed mogelijk indelen. De jongens hebben een aparte slaapkamer, maar er zijn nu al 10 jongens en de kleintjes slapen bij de groteren in bed, wat niet onze bedoeling is. Als een lot uit de loterij kwam er een half jaar geleden bezoek van een mevrouw die een complete villa had gebouwd en dat wou schenken aan een weeshuis. Na bezoek aan verschillende weeshuizen heeft ze ons huis gekozen! Ze kon zich helemaal vinden in het beleid en visie van Mr. Ktob: het bieden van een veilige omgeving in gezinssituatie, zodat de kinderen met vertrouwen en zonder angst hun toekomst tegemoet kunnen gaan. Zijn opvang en liefde is voor het leven en stopt niet als ze 18 zijn, gaan trouwen of voor zichzelf kunnen zorgen. De gedoneerde villa in Mukhattem is opgeleverd en inmiddels op naam gesteld van Mr. Ktob en al in gebruik genomen. Allereerst zijn de bejaarde vrouwtjes naar de nieuwe villa gegaan, een heerlijke ruimte voor ze om van hun oude dag te genieten. De villa bevindt zich in een goede buurt van Cairo, weg van alle luchtvervuiling en drukte. Daarnaast zullen de kleintjes die nog niet door school gebonden zijn aan Saieda Zaynab (de arme buurt van ons huidige weeshuis) verhuizen naar de villa. Geweldig om de kleintjes een betere toekomst te kunnen bieden in een goede buurt. Dat geeft hun al een veel betere en gemakkelijker start. In ons weeshuis kan nu de verdeling jongens en meiden gerealiseeerd worden en daarnaast krijgen de pubermeiden meer eigen ruimte; geen overbodige luxe!

Nieuw tehuis voor gehandicapten in Khalifa

Een schrijnend probleem in Cairo is het gebrek aan opvang voor het gehandicapte kind; dove, blinde, stomme en anders gehandicapte kinderen leven op straat en zijn meestal een bron van inkomsten voor volwassenen als zielige bedelaars. Afschuwelijk! Mr. Kotb, begaan met dit schrijnend probleem, wilde opvang realiseren, maar het ontbrak hem aan de nodige middelen. De Stichting Teje zegde steun toe en zie daar………

Ons nieuwe tehuis voor gehandicapten staat in de wijk Khalifa, vlak naast de wijk Saieda Zeynab waar het hoofdgebouw van ons project staat en waar Mr. Kotb zijn kantoor heeft. Het nieuwe gebouw is helemaal klaar op wat kleine dingetjes na en wordt nu ingericht. Het is drie verdiepingen hoog en heeft een prachtig dakterras. Ook binnen in het gebouw is alles al betegeld. Enkele ruiten moet nog geplaatst worden. Met de donatie van Rabobank Foundation Share4more (€ 3000.-!) kan nu de verdere afwerking en inrichting gerealiseerd worden.

b. Baby Wash Programm (BWP)

Tijdens hun bezoek aan dit project constateren Mathilde en Harold dat de € 100,- die dit project per maand kost het resultaat meer dan waard is. Structurele hulp aan jonge moedertjes om te leren gaan met hun baby’s en zich allerlei praktische vaardigheden eigen te maken, is de beste hulp die je kunt geven om mensen zelfstandig te maken en perspectief te geven voor de toekomst.

c. Bruidschat voor 3 jonge bruidjes

Hulp kan niet altijd structureel zijn!! In Egypte is het de gewoonte dat de bruid een bruidschat meeneemt als ze gaat trouwen; heb je geen bruidschat dan kan dat betekenen dat de toekomstige echtgenoot een andere bruid zoekt! In onze ogen niet te begrijpen! Maar ja, een ander land / volk met andere gewoontes en gebruiken.

Welnu, in het ons bekende dorpje Nage’-edDekk ontmoette Truus Kleijburg drie bruidjes die vanwege hun armoede niet over een bruidschat beschikken en dus niet kunnen trouwen! In Nage-‘dDekk behoor je als bruid een koelkast in te brengen bij je huwelijk! Zo’n € 147,- per bruid! De Stichting heeft Truus toestemming gegeven deze drie koelkasten aan te schaffen; haar is er echter wel bij verteld dat we hier geen gewoonte van maken en dat deze gift echt als incidenteel moet worden gezien.

d. De veerpont van Nage'-edDekk

U weet toch nog, Nage’-edDekk, een plaatsje van zo’n 4000 inwoners op de oostoever van de Nijl, 280 km ten zuiden van Cairo en 30 km van de dichtst- bijzijnde stad Minia. Een veerboot was onontbeerlijk voor de mensen van Nage’-edDekk: kinderen kunnen nu naar school; het vervoer van zieken, gehandicapten, zwangere vrouwen naar het ziekenhuis van Abou Qocas of Minia kan nu veel sneller!

Dat heeft wat voeten in de aarde gehad! Aanvankelijk was er een optie op een nieuwe boot; die bleek niet te voldoen aan allerlei voorschriften. Toen werd gezocht naar een andere nieuwe boot die wel zou voldoen. Een comité van 3 personen is zo’n 6 maanden op pad geweest. Uiteindelijk is er een goede tweedehands boot aangekocht.

De boot is 16,5 meter lang, 5 meter breed en 1,5 meter hoog. Hij wordt aangedreven door een motor. Truus Kleijburg mailt dat de ferryboot druk gebruikt wordt door dankbare christenen en moslims! De officiële opening zal plaatsvinden door Osama, als de laatste papieren afgehandeld zijn, waarschijnlijk begin 2007. Zoals u zich waarschijnlijk nog kunt herinneren , was het Truus Kleijburgs grote wens om haar pupil Osama als eerste het pont officieel in gebruik te laten nemen. Indertijd mailde zij dat het voor Osama, de 16-jarige jongen met spierdystrofie, vanwege zijn gezondheidstoestand niet meer mogelijk zou zijn om gebruik te maken van de ferry, maar dat hij hem nog wel zou dopen! ( Osama was eigenlijk de directe aanleiding voor de realisatie van de veerboot!) Helaas!

Osama heeft erge doorligplekken en Truus vroeg hem of zij die mocht zien. Osama huilde toen hij de wonden lieten zien op zijn rug en billen. Zijn lichaam is helemaal in elkaar getordeerd met uitstekende botten, vertelt Truus. Hij heeft de stoel die hij via de stichting gekregen heeft niet lang kunnen gebruiken, want Osama hangt daarin helemaal naar voren en kan niet meer rechtop zitten, ook niet met de banden van de stoel; hij schuift onderuit. Er moet een andere stoel komen. Met betadine lotion en crème op een paraffine gaas heeft Truus zijn wonden bedekt, hopend dat ze zullen sluiten binnen korte tijd. Verder heeft ze voor hem een rubberen opblaasbare zitband meegenomen en crème om de huid eromheen te versterken. Verder krijgt hij simpele paracetamol tegen de pijn. We hebben Truus verzocht alles te doen om het leven van Osama zo aangenaam mogelijk te maken.

e. Barnashd

Carry heeft weer een groot aantal kinderen blij kunnen maken door er voor te zorgen dat ze schoolgeld, schoolboeken, uniforms, tassen e.d. in bezit kregen, zodat ze naar school kunnen gaan. De stichting Teje maakte dit mogelijk door het geld daarvoor beschikbaar te stellen.

f. Bellana Village

Het laatste bedrag ter voltooiing van het ziekenhuis in Bellana Village is overgemaakt. Onze contactpersonen Trijntje en Mohamed hebben een bezoek gebracht aan Bellana en geconstateerd dat de bouw klaar is. Foto's: zie onder projecten.

g. De vuilnisbelt van Mukhattem

Evenals in vele andere landen van de wereld vinden vele gezinnen met kinderen een armoedig bestaan met het sorteren en doorzoeken van de afval van de grote steden. Zo ook in Mukhattem. Moeders, vaders en kinderen werken onder erbarmelijke omstandigheden te midden van het stinkende en rottende afval. In deze ellende staat het tehuis van moeder Teresa: een toevluchtsoord voor de mensen. De koffer met kleertjes, geschonken door de firma Velten uit Enter, wordt hier achtergelaten.

Project Abuna George

In Shuba el Kheima staat pater Abuna George op Mathilde en Harold te wachten. Hij heeft in een zeer arme wijk van de stad een multifunctioneel pand neergezet. Ondergebracht daarin zijn een kerk, kinderopvang, een school, een weeshuis, een tandartsenkamer, een ziekenhuis en een technische opleiding. Meer dan een miljoen mensen zijn aangewezen op de functies in dit gebouw. Of je nu christen bent, orthodox of islamiet, iedereen kan gebruik maken van dit unieke project. Pater Abuna George heeft zorgen v.w.b. het ziekenhuis. Een pas aangeschaft röntgenapparaat van zo’n 40 jaar oud werkt niet meer, maar is o zo noodzakelijk! De Stichting Teje wil graag helpen, maar een bedrag van zo’n € 40.000,- heeft ze niet beschikbaar. Mathilde en Harold beloven, eenmaal terug in Nederland, te onderzoeken wat mogelijk is. Wel zeggen ze financiële hulp toe bij de aanschaf van een oogdrukmeetapparaat en een bloedgasmeter. Abuna Georges ideaal om OPVANG EN VERZORGING VOOR IEDEREEN te verwezenlijken , onderschrijft de Stichting volledig. Inmiddels is een bedrag van € 9300.- overgemaakt voor de aanschaf van de apparatuur.